DE PEPERBUS

De Onze Lieve Vrouwetoren (vanwege de vorm de ‘Peperbus’ genoemd) is hét icoon van de stad Zwolle. De 75 meter hoge toren is de klokkentoren van de Onze Lieve Vrouwe basiliek. De toren is eigendom van de gemeente Zwolle.

Beiaard + luidklokken

De Peperbus bezit sinds 1930 een Taylor beiaard. Drie van de klokken van die beiaard worden ook gebruikt als luidklok (de Maria, de Christoffel en de Antonius). De oudste klok van de beiaard is niet door Taylor gegoten, maar is van de hand van de wereldberoemde klokkengieter Geert van Wou, die deze ‘Mariaklok’ in 1484 plaatste, samen met vijf andere luidklokken. Deze andere vijf zijn in de loop der eeuwen verdwenen.
In 1714 werd een vierde luidklok toegevoegd. Ook deze klok (de Michaël) is niet door Taylor gegoten, maar door Albert de Grave en Claes Noorden uit Amsterdam en maakt deel uit van de beiaard.

In de jaren 2002 tot 2005 is de toren grondig gerestaureerd. Alle roestige ankers en ijzers zijn vervangen evenals het rotte hout en de gebarsten natuursteen. De vorm en uitstraling van de toren moesten daarbij intact blijven. De beiaard werd toen met 4 klokken uitgebreid tot 51 klokken. Tevens werd er een nieuw klavier geplaatst.

De ontwikkeling van de toren door de eeuwen heen. (klik op de tekening voor een vergroting)

Klik op de tekening voor een vergroting. Op de tekening is het oosten boven, westen onder. Ter oriëntering: het schip van de kerk staat aan de oostkant van de toren.
Klik op de tekening voor een vergroting. De luiders staan halverwege de vroegere plek voor de klokken (nog boven de galmgaten). De luidklokken maken deel uit van de beiaard.

Aanvullende informatie

  1. website over de Peperbus
  2. document over de bouw van de Peperbus rond 1538
  3. artikel over de Peperbus (Zwolse Historische Vereniging d.d. 2018.08.31; Nr. 8 in de serie On(t)roerend monumentaal